Dadels: Een dadel is de vrucht van de dadelpalm (Phoenix dactylifera), een tweehuizige palm. Dadels groeien in trossen aan de vrouwelijke bomen. In de vruchten bevindt zich een harde pit. De dadel is een steenvrucht. Ze worden in november en december geoogst. De vrucht wordt vers of gedroogd gegeten. De teelt van dadels is zeer oud en is waarschijnlijk begonnen in het Midden-Oosten. Er zijn meer dan 400 rassen. De bekendste zijn: Medjoul, Balah, 'Adjwa, Galaas, Raziez, Ganiezie, Maskaani, 'Anbara, Mawaadj-ie, Badj-iera, Gharra, Halawaa, Salmie, Hajjaanie, Zaghloel, Bint 'iesh, en Samaani. Dadels worden vooral geteeld in Noord-Afrika en de Arabische landen, maar ook in Californië en Australië. Soorten dadels die het meest worden verhandeld zijn Deglet Nour, Hallawi, Khaleseh en Medjool. Deze komen overwegend uit Egypte, Californië, Palestina en Israël. Maar ook voor een land als Tunesië vormen dadels een belangrijk exportproduct. In de keuken zijn dadels goed te combineren met noten, bijvoorbeeld amandelen, en roomkaas. Ze kunnen worden verwerkt in cakes en desserts, maar ook in combinatie met hartige gerechten zoals tajines (geurige stoofschotels), kerrieschotels of als vulling voor vis, vlees of gevogelte. Dadels zijn rijk aan vitamine A en B, alsook aan ijzer, magnesium en fosfor. Verse dadels bevatten aanzienlijk meer vitamine C en minder suiker.
Vijgen: De vijg is de vrucht van bomen van het geslacht Ficus. Bekend is de vrucht van de vijgenboom (Ficus carica). Hij is droog en zoet van smaak. Verse vijgen zijn in West-Europa vrij algemeen verkrijgbaar, maar ze worden in Nederland en België voornamelijk gekonfijt gegeten. De vijg is een van de oudst bekende vruchten. Al rond 9000 v. Chr. werden vijgen verbouwd in een vroeg-neolithisch dorp in de Jordaan-vallei, 13 kilometer ten noorden van Jericho. Ze groeien in veel Zuid-Europese landen. De vruchten zijn groen-geel of blauw-violet van kleur. Het vruchtvlees is wit-roze tot donkerrood. Vijgen zijn schijnvruchten: gevormd uit de bloembodem en de bloem. Zowel schil, pitten als vruchtvlees zijn eetbaar. Vijgen worden voornamelijk rauw of gekonfijt (geconserveerd in suiker) gegeten. De vruchten kunnen ook tot jam verwerkt worden. Verse vijgen kunnen zowel gepeld als in hun geheel gegeten worden. Vijgen hebben een stimulerende werking op de stoelgang, bevatten slechts 40 kcal als ze rauw worden gegeten, maar bevatten wel veel vitaminen en voedingsvezels. In sommige culturen hebben vijgen ook een symbolische waarde. In de Thora en de bijbel wordt de vijgenboom vaak vermeld, zoals in 1 Koningen 5: ten tijde van koning Salomo kon men in vrede onder de vijgenboom zitten. Of Lucas 13: onder de vijgenboom De vijgenboom geeft veel schaduw. Of Johannes 1: onder de vijgenboom las men in de schriften, zoals Nathanael. In het boek van Jeremia (in de Thora en het Oude Testament) staat de vrucht voor 'vernietiging'. De profeet Jeremia noemde in zijn context het verhaal van Adam en Eva, die na hun zondeval schorten maakten van vijgenbladeren. In het Nieuwe Testament toont Jezus eenmaal zijn afschuw voor een vruchteloze vijgenboom. In boeddhistische en hindoeïstische teksten wordt soms het spreekwoord 'zoeken naar een bloem in een vijgenplant' gebruikt, verwijzend naar de afwezigheid van bloemen aan deze plant. Dit spreekwoord wordt gebruikt als iets vrijwel onmogelijk is, of als kwaliteit totaal afwezig is. Het begrip 'vijgenbloem' staat voor iets dat heel zeldzaam is.
Sultana rozijnen: Een rozijn is een gedroogde druif. Het drogen gebeurt om de druif langer te kunnen bewaren. Druiven groeien in trossen aan wijnstokken. Op het zuidelijk halfrond zijn de druiven in maart rijp; op het noordelijk halfrond in augustus en september. De trossen worden van de struiken afgeknipt en in de zon te drogen gelegd. Het vochtgehalte daalt, de druif krimpt en laat los van de steel. Tijdens het drogen worden de druiven donkerder van kleur. Omdat een groot gedeelte van het vocht uit de druif is verdwenen, zijn rozijnen zoeter dan druiven. Rozijnen kunnen zo worden gegeten, maar worden ook in allerlei gerechten gebruikt. Een bekend recept met rozijnen is boerenjongens. Het woord rozijn komt uit het Frans: 'raisin', waar het gewoon 'druif' betekent. Een 'rozijn' heet: 'raisin sec', 'droge druif'. De omgeving rond Valbonne ten noorden van Cannes was vroeger de streek, waar veel rozijnen werden gemaakt van de servandruif.
Gojibessen: Goji bessen zijn de bessen van de boksdoorn, een struik die oorspronkelijk uit Azië komt. Goji bessen vervullen een belangrijke rol binnen de Traditionele Chinese geneeskunde en worden al meer dan 2000 jaar gebruikt als medicijn. Gojibessen zitten vol antioxidanten die het immuunsysteem versterken. Gojibessen bevatten ongeveer net zoveel vitamine C als sinaasappels en bevatten meer bètacaroteen dan wortels. Ook zitten er in gojibessen veel vitamine A, samen met vitamine C beschermen cellen tegen vrije radicalen. De gojibessen geven gelijdelijk glucose af, waardoor ze een piek in de bloedsuikerspiegel voorkomen. In ontgiftingskuren of detoxen wordt vaak gebruik gemaakt van gojibessen: ze hebben een ontgiftende werking en reinigen de lever.
Kersen: Kersen zijn er in twee varianten; de zoete of tafelkersen (Prunus Avium), de zure kersen (Prunus Cerasus), ook wel krieken genoemd. Dit betreft de laatste variant. Zuur-zoet. Zoete kersen worden meestal uit de hand gegeten, terwijl zure kersen vaak bij het koken en bakken worden gebruikt. Maar de zure kunnen uiteraard ook uit de hand gegeten worden. De kersen worden geplukt, gedroogd, ontpit en daarna met minimale hoeveelheid zonnebloemolie verpakt om ze niet zo aan elkaar te laten plakken. We hebben het hier over 0,1-0,3% van het totaalgewicht aan kersen. Doordat de kersen zongedroogd worden, behouden ze hun vitamines en mineralen en geven ze een smaaksensatie in de mond. Kersen bevatten tal van vitamines zoals vitamine C en B-vitaminen. Bovendien bevatten ze weinig calorieën omdat ze voor ongeveer 85 procent uit water bestaan. Vooral belangrijk voor zwangere vrouwen: kersen bevatten ook foliumzuur (vitamine B11). Deze vitamine is nodig voor de groei en goede werking van het lichaam, en voor de ontwikkeling van het ongeboren kind. Het is ook belangrijk voor de bloedvorming en celdeling. Bovendien zitten kersen boordevol mineralen, waaronder calcium, kalium, fosfor, ijzer en magnesium. Kersen bevatten veel melatonine, wat je nodig hebt voor een gezonde slaap. Dit hormoon is verantwoordelijk voor het dag-nachtritme van je lichaam en helpt je om ‘s avonds te ontspannen en overdag wakker te blijven. Er zijn onderzoeken die zeggen dat slechts een handvol zure kersen een paar uur voor het slapengaan je kan helpen beter te slapen. Kersen verlagen het urinezuurgehalte. Te hoge urinezuurspiegels treden op wanneer het lichaam te veel urinezuur aanmaakt of als er te weinig via de nieren wordt uitgescheiden. Je lichaam kan te veel urinezuur aanmaken door versnelde celafbraak. Dat is bijvoorbeeld het geval bij zeldzame stofwisselingsziekten, psoriasis, kanker, chemotherapie, overgewicht (obesitas) en alcoholgebruik. Wat onschuldig klinkt, kan echter leiden tot ernstige gezondheidsproblemen: jicht is een van de vele ziekten die veroorzaakt kunnen worden door een te hoog urinezuurgehalte. Maar ook nierstenen, hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten kunnen veroorzaakt worden door een verhoogd urinezuurgehalte. Kersen kunnen, evenals donkere bessen, het urinezuurgehalte helpen verlagen.
