Chlorella is een geslacht van eencellige groene algen, die tot de stam van de groenwieren behoort. Chlorella is een zoetwateralge en heeft een ronde vorm met een diameter van 2-10 micrometer. Ze groeit in grote hoeveelheden in Zuidoost-Azië en geeft rivieren en meren daar een groene kleur. De naam chlorella is afkomstig van het Griekse 'chloros', dat 'groen' betekent, en het Latijnse achtervoegsel 'ella', dat 'klein' betekent. De Duitse Nobelprijswinnaar Otto Heinrich Warburg bestudeerde de fotosynthese in chlorella. In 1961 ontving Melvin Calvin van de Universiteit van Californië - Berkeley de Nobelprijs voor de Scheikunde voor zijn onderzoek naar de biochemische reactiepaden van het vastleggen van kooldioxide (koolstofassimilatie) in planten, waarbij hij chlorella gebruikte. Na de Tweede Wereldoorlog leidden de angst voor een bevolkingsexplosie en de realiteit van voedselschaarste ertoe dat chlorella in de wetenschappelijke belangstelling kwam in de hoop dat het gebruikt kon worden als goedkope manier om voedsel te produceren voor de wereldbevolking, maar dat bleek niet haalbaar. Later bestudeerde NASA de chlorella-alge als manier om op ruimtestations hoogwaardig voedsel te produceren. Chlorella bestaat al circa 2 miljard jaar en werd in 1890 ontdekt door de Nederlandse microbioloog Beijerinck. In die tijd werd chlorella gezien als een nieuwe en veelbelovende voedselbron en een mogelijke oplossing voor de wereldvoedselcrisis. Veel mensen dachten dat honger een overweldigend probleem zou worden en zagen chlorella als een manier om deze crisis te bezweren door grote hoeveelheden voedsel van hoge kwaliteit te kunnen verschaffen voor een relatief lage prijs. Veel mensen geloven dat chlorella als voedsel en energiebron dienst kan doen, omdat de fotosynthetische effectiviteit in theorie 8%[3] kan bereiken, vergelijkbaar met andere hoogefficiënte gewassen zoals suikerriet. Chlorella is rijk aan chlorofyl, het bevat meer chlorofyl dan enige andere plant ter wereld. Het is ook een aantrekkelijke voedselbron, omdat het een hoog gehalte aan proteïne bevat en andere essentiële voedingsstoffen zoals voedingsvezels, vitaminen en mineralen. Gedroogd bevat chlorella ongeveer 55-67% proteïne, 1-4% chlorofyl, 9-18% voedingsvezels en een hoeveelheid mineralen en vitaminen. De bekendste massaproductiemethode is kweek in grote kunstmatige vijvers. Ook zijn er gesloten systemen waarbij invloeden van buiten af worden geminimaliseerd. Voordat chlorella als voedingssupplement gebruikt kan worden moet het verzameld worden, tot een pasta gedroogd worden, vervolgens verkruimeld tot een fijn groen poeder dat daarna in tabletten of capsules verwerkt kan worden. Chlorella staat bekend om zijn hoge productiviteit: ze levert zo'n twintig tot dertig ton droge stof per hectare. Daarmee is de opbrengst hoger dan van welk landbouwgewas ook. Chlorella bevat ook veel vitaminen, spoorelementen en omega 3-vetzuren. Het wordt dan ook veel gebruikt als voedingssupplement, met name in Aziatische landen als Japan, Taiwan en Korea. Chlorella bevat zo'n 40% olie en deze kan verwerkt worden voor de productie van biobrandstof uit algen. Er zijn verschillende therapeutische effecten van chlorella gevonden, niet alleen in dierstudies maar ook in onderzoek bij mensen. Zo worden chlorellabevattende voedingssupplementen veel gebruikt in de veronderstelling dat deze een immuunversterkend effect hebben. In wetenschappelijk onderzoek blijkt chlorella inderdaad immuunstimulerende effecten te hebben. Ook vergroot chlorella de concentratie van secretoir immunoglobuline A (sIgA) in moedermelk. SIgA speelt een cruciale rol in het mucosaal immuunsysteem en is de eerste verdediging van het menselijk lichaam tegen pathogene microbiële invasie. Vermindering van de hoeveelheid sIgA wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op infecties. Ook heeft chlorella een rol in detoxificatie van zware metalen (met name cadmium) en dioxine.
