Ongezwavelde abrikozen: De abrikoos (Prunus armeniaca) is een struik- of boomvormige plant die veel gekweekt wordt om de vruchten. De vrucht is een steenvrucht. Hoewel de soortaanduiding suggereert dat de soort uit Armenië komt, stamt deze uit Noordoost-China tegen de Russische grens. De abrikoos kwam pas 3000 jaar later in Armenië aan en werd in 70 v.Chr. door de Romeinen via Griekenland over geheel Europa verspreid. De vrucht is zowel vers als gedroogd te eten. De abrikozen van Volvoed zijn geoogst, zongedroogd, en ontpit. Tijdens het droogproces verkleurt de abrikoos op natuurlijke wijze van geeloranje naar donkeroranje tot bruin. De vrucht bevat in gedroogde vorm verschillende belangrijke voedingsstoffen, zoals vitamine B, ijzer, magnesium, natrium en kalium. Het mineraal kalium heeft als gunstige werking dat het de bloeddruk kan verlagen. Ideaal voor mensen met een chronische hoge bloeddruk. Dit betreft de ongezwavelde variant! Dat wil zeggen, er zijn géén stoffen aan toegevoegd om de kleur te behouden die de abrikoos heeft in verse vorm. Gedroogde abrikozen die geeloranje zijn, hebben hoogstwaarschijnlijk een onnatuurlijk proces van het besproeien met zwavel ondergaan. Een dadel is de vrucht van de dadelpalm (Phoenix dactylifera), een tweehuizige palm.
Dadels: Dadels groeien in trossen aan de vrouwelijke bomen. In de vruchten bevindt zich een harde pit. De dadel is een steenvrucht. Ze worden in november en december geoogst. De vrucht wordt vers of gedroogd gegeten. De teelt van dadels is zeer oud en is waarschijnlijk begonnen in het Midden-Oosten. Er zijn meer dan 400 rassen. De bekendste zijn: Medjoul, Balah, 'Adjwa, Galaas, Raziez, Ganiezie, Maskaani, 'Anbara, Mawaadj-ie, Badj-iera, Gharra, Halawaa, Salmie, Hajjaanie, Zaghloel, Bint 'iesh, en Samaani. Dadels worden vooral geteeld in Noord-Afrika en de Arabische landen, maar ook in Californië en Australië. Soorten dadels die het meest worden verhandeld zijn Deglet Nour, Hallawi, Khaleseh en Medjool. Deze komen overwegend uit Egypte, Californië, Palestina en Israël. Maar ook voor een land als Tunesië vormen dadels een belangrijk exportproduct. In de keuken zijn dadels goed te combineren met noten, bijvoorbeeld amandelen, en roomkaas. Ze kunnen worden verwerkt in cakes en desserts, maar ook in combinatie met hartige gerechten zoals tajines (geurige stoofschotels), kerrieschotels of als vulling voor vis, vlees of gevogelte. Dadels zijn rijk aan vitamine A en B, alsook aan ijzer, magnesium en fosfor. Verse dadels bevatten aanzienlijk meer vitamine C en minder suiker.
Vijgen: De vijg is de vrucht van bomen van het geslacht Ficus. Bekend is de vrucht van de vijgenboom (Ficus carica). Hij is droog en zoet van smaak. Verse vijgen zijn in West-Europa vrij algemeen verkrijgbaar, maar ze worden in Nederland en België voornamelijk gekonfijt gegeten. De vijg is een van de oudst bekende vruchten. Al rond 9000 v. Chr. werden vijgen verbouwd in een vroeg-neolithisch dorp in de Jordaan-vallei, 13 kilometer ten noorden van Jericho. Ze groeien in veel Zuid-Europese landen. De vruchten zijn groen-geel of blauw-violet van kleur. Het vruchtvlees is wit-roze tot donkerrood. Vijgen zijn schijnvruchten: gevormd uit de bloembodem en de bloem. Zowel schil, pitten als vruchtvlees zijn eetbaar. Vijgen worden voornamelijk rauw of gekonfijt (geconserveerd in suiker) gegeten. De vruchten kunnen ook tot jam verwerkt worden. Verse vijgen kunnen zowel gepeld als in hun geheel gegeten worden. Vijgen hebben een stimulerende werking op de stoelgang, bevatten slechts 40 kcal als ze rauw worden gegeten, maar bevatten wel veel vitaminen en voedingsvezels. In sommige culturen hebben vijgen ook een symbolische waarde. In de Thora en de bijbel wordt de vijgenboom vaak vermeld, zoals in 1 Koningen 5: ten tijde van koning Salomo kon men in vrede onder de vijgenboom zitten. Of Lucas 13: onder de vijgenboom De vijgenboom geeft veel schaduw. Of Johannes 1: onder de vijgenboom las men in de schriften, zoals Nathanael. In het boek van Jeremia (in de Thora en het Oude Testament) staat de vrucht voor 'vernietiging'. De profeet Jeremia noemde in zijn context het verhaal van Adam en Eva, die na hun zondeval schorten maakten van vijgenbladeren. In het Nieuwe Testament toont Jezus eenmaal zijn afschuw voor een vruchteloze vijgenboom. In boeddhistische en hindoeïstische teksten wordt soms het spreekwoord 'zoeken naar een bloem in een vijgenplant' gebruikt, verwijzend naar de afwezigheid van bloemen aan deze plant. Dit spreekwoord wordt gebruikt als iets vrijwel onmogelijk is, of als kwaliteit totaal afwezig is. Het begrip 'vijgenbloem' staat voor iets dat heel zeldzaam is.
Cranberries: De cranberry of lepeltjesheide, ook wel bekend onder de naam grote veenbes in Heukels' Flora genoemd geweest, is een plant uit de heidefamilie (Ericaceae). Het is een kruipende of overhangende plant met dunne stengels. In Nederland is de plant algemeen op de Waddeneilanden, vrij zeldzaam in het Drents district en zeer zeldzaam in de rest van Nederland. De plant wordt onder meer in Noord-Amerika geteeld. De plant geeft bessen als vrucht. De cranberry. Deze is van zichzelf zuur van smaak en staat bekend om zijn hoge gehalte aan vitamines en mineralen. In de volksgeneeskunde wordt cranberrysap aanbevolen bij blaasontsteking.
Gojibessen: Goji bessen vervullen een belangrijke rol binnen de Traditionele Chinese geneeskunde en worden al meer dan 2000 jaar gebruikt als medicijn. Gojibessen zitten vol antioxidanten die het immuunsysteem versterken. Gojibessen bevatten ongeveer net zoveel vitamine C als sinaasappels en bevatten meer bètacaroteen dan wortels. Ook zitten er in gojibessen veel vitamine A, samen met vitamine C beschermen cellen tegen vrije radicalen. De gojibessen geven gelijdelijk glucose af, waardoor ze een piek in de bloedsuikerspiegel voorkomen. In ontgiftingskuren of detoxen wordt vaak gebruik gemaakt van gojibessen: ze hebben een ontgiftende werking en reinigen de lever.
