De paardenbloem (Taraxacum officinale) is een soort uit de composietenfamilie (Asteraceae). In deze familie zijn bloemen sterk gereduceerd en klein en staan ze dicht bij elkaar in een bloemhoofdje. In april kunnen ze hele weilanden geel kleuren. Dat neemt niet weg dat bepaalde microsoorten en secties zeldzaam kunnen zijn. De paardenbloem komt van oorsprong voor in Afrika, Azië en Europa en is door toedoen van de mens over veel andere plaatsen verspreid. Paardenbloemen zijn eetbaar. De jonge bladeren zijn minder bitter dan de volwassen bladeren. Deze jonge blaadjes worden verkocht als molsla. De kweek van de echte molsla is veel arbeidsintensiever. Dit gebeurt door de in het voorjaar uit de overwinterde wortelen of uit ondergespitte planten uitgroeiende jonge bladscheutjes bedekt te houden zodat geen, of weinig, bladgroen ontstaat. Vroeger werd in molshopen naar deze 'gebleekte' paardenbloembladeren gezocht, vandaar de naam molsla. Door veredeling is een verbeterde, bladrijke molsla verkregen. Molsla wordt op diverse markten in Europa als malse voorjaarsgroente aangeboden. In Nederland en België is het niet ruim verkrijgbaar. De paardenbloem heeft een gunstige uitwerking op de spijsverteringsorganen, alsook op de lever en de nieren. Deze is bloedzuiverend, eetlustopwekkend, urine-afdrijvend en laxerend en bevat veel vitamine C, alsook vitamines als A, B2 en D. Paardenbloemen bevatten tevens sporenelementen van de mineralen koper, calcium, ijzer, kalium, silicium, zwavel, mangaan en magnesium. De wortel in gedroogde vorm wordt wel tegen nier- en galkwalen gebruikt. Afkooksel van de wortels, verse worteltinctuur of vers geperst wortelsap van de paardenbloem wordt gebruikt voor de behandeling van artritis. De wortels en bladeren hebben door de aanwezige bitterstoffen een eetlustopwekkende werking. De melk van de plant kan door rechtstreeks erop aanbrengen gebruikt worden tegen puistjes zoals acne. Het sap van de bloem zou helpen tegen wratten. Van de bloemen kan een honingachtige siroop worden gekookt. Ook kan er jam mee worden gemaakt. In Engeland bestaat een traditionele frisdrank (paardenbloem en kliswortel) waaraan deze siroop is toegevoegd. Koeien, schapen en geiten gebruiken de paardenbloem als medicijn. De mogelijke ondersteuning van de leverfunctie van melkvee is voor de melkveehouderij dan ook een belangrijk aspect van de paardenbloem. Cavia's en konijnen kan men goed voeren met versgeplukte bladeren van de paardenbloem. Een beroemde kruidengeneeskundige uit de Middeleeuwen verkondigde zelfs dat een blaadje paardenbloem, weegbree en duizendblad in het voorjaar de dokter buiten de deur zou houden, de rest van het jaar. Van de meeste kruiden mogen we vanuit de wetgeving niet meer vertellen wat hun heilzame werking is maar van paardenbloem mogen we gelukkig nog steeds iets zeggen: dat het de 'interne reiniging bevordert'. Het is van oudsher bekend om zijn reinigende werking op lever, nieren en blaas. Daarom werd het in het voorjaar aanbevolen voor de voorjaarsreiniging.
