Vijgen

De vijg is de vrucht van bomen van het geslacht Ficus. Bekend is de vrucht van de vijgenboom (Ficus carica). Hij is droog en zoet van smaak. Verse vijgen zijn in West-Europa vrij algemeen verkrijgbaar, maar ze worden in Nederland en België voornamelijk gekonfijt gegeten. De vijg is een van de oudst bekende vruchten. Al rond 9000 v. Chr. werden vijgen verbouwd in een vroeg-neolithisch dorp in de Jordaan-vallei, 13 kilometer ten noorden van Jericho. Ze groeien in veel Zuid-Europese landen. De vruchten zijn groen-geel of blauw-violet van kleur. Het vruchtvlees is wit-roze tot donkerrood. Vijgen zijn schijnvruchten: gevormd uit de bloembodem en de bloem. Zowel schil, pitten als vruchtvlees zijn eetbaar. Vijgen worden voornamelijk rauw of gekonfijt (geconserveerd in suiker) gegeten. De vruchten kunnen ook tot jam verwerkt worden. Verse vijgen kunnen zowel gepeld als in hun geheel gegeten worden. Vijgen hebben een stimulerende werking op de stoelgang, bevatten slechts 40 kcal als ze rauw worden gegeten, maar bevatten wel veel vitaminen en voedingsvezels. In sommige culturen hebben vijgen ook een symbolische waarde. In de Thora en de bijbel wordt de vijgenboom vaak vermeld, zoals in 1 Koningen 5: ten tijde van koning Salomo kon men in vrede onder de vijgenboom zitten. Of Lucas 13: onder de vijgenboom De vijgenboom geeft veel schaduw. Of Johannes 1: onder de vijgenboom las men in de schriften, zoals Nathanael. In het boek van Jeremia (in de Thora en het Oude Testament) staat de vrucht voor 'vernietiging'. De profeet Jeremia noemde in zijn context het verhaal van Adam en Eva, die na hun zondeval schorten maakten van vijgenbladeren. In het Nieuwe Testament toont Jezus eenmaal zijn afschuw voor een vruchteloze vijgenboom. In boeddhistische en hindoeïstische teksten wordt soms het spreekwoord 'zoeken naar een bloem in een vijgenplant' gebruikt, verwijzend naar de afwezigheid van bloemen aan deze plant. Dit spreekwoord wordt gebruikt als iets vrijwel onmogelijk is, of als kwaliteit totaal afwezig is. Het begrip 'vijgenbloem' staat voor iets dat heel zeldzaam is.

Gedroogde vijgen zijn zo uit de hand te eten. Of te gebruiken in bijvoorbeeld een zelfgemaakte vijgentaart, te vermengen met ontbijtmout. Ze worden veel gebruikt in vruchtendranken, maar ook in salades. Om ze wat sappiger te maken, kunnen ze geweekt worden voor gebruik.

Recept: Vijgentaart

Voor meerdere stukken taart

Ingrediënten:

Voor de bodem:

200 gram speltbloem
0,5 theelepel bakpoeder
125 gram kokosolie (koud – in stukjes)
koud water
Keltisch zeezout

Voor de frangipane:

100 gram amandelmeel
100 gram kokosbloesemsuiker
100 gram kokosolie (kamertemperatuur)
10 eetlepels gebroken lijnzaad
2 eetlepels speltbloem
1 theelepel citroensap
6 tot 8 gedroogde vijgen

Bereidingswijze:

Voor de bodem:

- Doe de speltbloem, bakpoeder, koude kokosolie en een snufje Keltisch zeezout in een keukenmachine.(of kneed het lekker zelf) Voeg een of twee eetlepels (koud) water toe tijdens het mixen tot het deeg pakt en een mooie bal vormt.
- Laat het deeg 30 minuten rusten in de koelkast. Verwarm de oven voor op 200 graden.
- Verdeel het deeg over een ingevette taartvorm en bak 15 minuten blind voor (met bakpapier en bakbonen).
- Zet voor een onderdeel van de frangipane alvast de 10 eetlepels gebroken lijnzaad in een schaaltje met 10-12 eetlepels water goed door elkaar geroerd weg. Laat dit 10 minuten rusten.
- Verlaag de temperatuur van de oven naar 175 graden.

Voor de frangipane:

- Meng het amandelmeel, de kokosbloesemsuiker en kokosolie op kamertemperatuur met een mixer totdat het licht en luchtig is. Voeg er gefaseerd het lijnzaadmengsel aan toe en voeg als laatste de citroensap en de bloem aan toe.
- Verdeel de frangipane over de bodem van de taart.
- Snij de gedroogde vijgen in kwarten en verdeel over de taart.(als men de vijgen wat sappiger wenst, kunnen ze 5 minuten voorgeweekt worden)
- Bak in ca. 40 minuten goudbruin en gaar.