Een pruim is een vrucht van een van diverse boomsoorten van het geslacht Prunus uit de rozenfamilie (Rosaceae). Van onder meer de pruim (Prunus domestica) en de Japanse pruim (Prunus salicina) worden eetbare vruchten gewonnen. Kwets is in Nederland de naam voor de rassen van de typische ondersoort van de pruim (Prunus domestica subsp. domestica), in Vlaanderen ook wel de algemene naam voor eetbare pruim. Dit is het type dat meestal gebruikt wordt voor het produceren van sterkedrank als Zwetschgenwasser (of Zwetschgenbrand) en slivovitsj. Van de pruim Prunus domestica worden zowel de grote en vaak sappige tafelpruimen gewonnen, als de kleinere en nogal droge kwetsen, die veel in bereidingen van jam (moes) of gebak gebruikt worden, en de basis zijn voor pruimenjenever. De mirabellen of kroosjespruimen worden soms als een aparte soort opgevat (Prunus insititia) maar ook wel als de ondersoort Prunus domestica subsp. insititia van Prunus domestica. Tot een andere groep behoren de Japanse pruimen. Deze worden tot de soort Prunus salicina (synoniem: Prunus triflora) gerekend. Prunus salicina is diploïd (2n = 2x = 16). Japanse pruimen kunnen in Nederland wel buiten worden geteeld, doch deze bloeien vroeger dan de Europese cultuurpruimen en lopen daarom meer risico op schade door nachtvorst. In het verleden werden in Nederland wel Japanse pruimen onder glas geteeld. Deze teelt is inmiddels vrijwel verdwenen. Japanse pruimen verschijnen wel regelmatig in de Nederlandse winkels, omdat deze in het buitenland (bijvoorbeeld Californië) veel worden geteeld en vervolgens worden geëxporteerd. De vruchten van de Japanse pruimen vallen op door de meestal grote ronde tot hartvormige vruchten met stevig vruchtvlees, dat transport over grotere afstand mogelijk maakt. Er bestaan ook soortkruisingen tussen de Japanse pruim en de abrikoos. Deze staan bekend onder de namen Plumcot, Aprium en Pluot. Ook bestaan er soortkruisingen tussen de Japanse pruim en de kerspruim (Prunus cerasifera). De traditie van het drogen van pruimenvruchten gaat duizenden jaren terug. De oorsprong ervan gaat terug tot de tijd van het oude Perzië en Griekenland. De vrucht wordt meestal in augustus en september geoogst. De citroen (Citrus limon) is een plant uit de wijnruitfamilie (Rutaceae). Hij levert citrusvruchten met een zure smaak die veroorzaakt wordt door het aanwezige citroenzuur dat ook in veel andere citrusvruchten voorkomt. De vruchtkleur is variabel, waarbij vooral ras en de hoeveelheid schaduw invloed hebben. Een ras dat gewoonlijk gele citroenen geeft, zal in de schaduw groene vruchten leveren, ook als ze uitgerijpt zijn. De vrucht bevat veel vitamine C. De citroen wordt in kleine hoeveelheden in veel gerechten gebruikt als smaakmaker, maar ook in gebak zoals cake. Naast het vruchtvlees en het sap wordt ook de geraspte citroenschil gebruikt. Na het oogsten wordt de schil van de citroen veelal voorzien van een dun waslaagje waardoor deze glanst. Bij biologische citroenen wordt geen waslaagje aangebracht. Uit de schil van de citroen wordt door persing of stoomdestillatie een etherische olie bereid die veel gebruikt wordt in parfum, waaronder eau de cologne, andere cosmetica en in limonades en snoepgoed. In fruitsalades wordt citroensap, dat rijk is aan antioxidanten, gebruikt om bruinverkleuring van de andere vruchten, zoals appels en bananen, te voorkomen. De gekonfijte schil van de citroen wordt wel gebruikt om gebak smaak te geven. Een alcoholvrije drank die met citroensap gemaakt wordt is kwast. Dit betreft dus de citroenschil, in deze vorm gedroogd en gemalen. De schil van de citroen bevat net als het vruchtvlees en sap van de citroen diverse veel van de antioxidant vitamine C. De schil bevat zelfs meer dan 2 keer zo veel vitamine C als het vruchtvlees van de citroen. Bovendien is citroenschil een ontzettend goede bron van het mineraal calcium en bevat het veel vezels. In principe is het dus zonde om de schil van de citroen weg te gooien. Heb je een slowjuicer, dan is het goed mogelijk om de citroenschil mee te persen. Volvoed gebruikt hierbij wel altijd biologische citroenen en het is raadzaam om hetzelfde te doen. Anders bestaat de kans dat men allerlei schadelijke bestrijdingsmiddelen binnenkrijgt.
